بررسی شیوع اختلالات اندام فوقانی در فیزیوتراپیست های شهر تهران

هدف: اختلالات مرتبط با کار بخش مهمی از بیماری های اسکلتی عضلانی را تشکیل می دهد. فیزیوتراپیست ها به دلیل کاربرد زیاد دست در حین کار در معرض اختلالات مختلف به ویژه مشکلات مرتبط با اندام فوقانی قرار دارند. هدف از این طرح بررسی میزان شیوع این اختلالات در فیزیوتراپیست های شهر تهران بوده است. روش بررسی: پرسشنامه ای حاوی اطلاعات زمینه ای، شغلی و اختلالات احتمالی اندام فوقانی و نوع آن ها تهیه و در اختیار تعدادی از فیزیوتراپیست های شهر تهران به صورت تصادفی قرار گرفت. که نهایتا اطلاعات ۹۶ نفر که کامل بود وارد پروسه تحقیق شد. یافته ها: تعداد قابل ملاحظه ای از آن ها دارای مشکلات اندام فوقانی بودند به طوری که ۷۴ درصد مردان و ۸۹ درصد زنان دارای حداقل یک اختلال در اندام فوقانی خود بودند. با افزایش سابقه کار بالینی، میزان شیوع این مشکلات بیشتر می شد. شایع ترین درگیری و آسیب در شانه و در مرحله بعد در مچ دست بوده است. شدت درد در معیار vas در مردان بیشترین فراوانی متعلق به نمره 5 و 4 بوده و در زنان، 3، 4، 6 و 8 بوده است. نتیجه گیری: شیوع مشکلات اندام فوقانی در فیزیوتراپیست ها بالاست و لذا نیازمند توجه جدی جهت کاهش این مشکلات و افزایش کارایی فیزیوتراپیست ها می باشد.